کتامین درمانی چیست؟

کتامین درمانی(Ketamine Therapy) یا همچنین به عنوان تراپی با کتامین (Ketamine Treatment) شناخته می‌شود.
این درمان یک روش جدید درمانی است که از داروی کتامین استفاده می‌کند تا به بیماران با بیماری‌های روانی و عصبی کمک کند.
کتامین در اصل یک داروی بیهوشی است که به عنوان مسکن قدرتمند استفاده می‌شود، اما مطالعات نشان داده‌اند که در دوزهای پایین، می‌تواند اثرات ضدافسردگی و ضداضطراب داشته باشد.
کتامین تراپی عموماً برای درمان افرادی که با اختلال افسردگی مقاوم درمان روبرو هستند، استفاده می‌شود.
این درمان به صورت داخل وریدی (IV) تحت نظر پزشک تجویز می‌شود و معمولاً به صورت سلسله مراتبی اجرا می‌شود.
در هر جلسه، کتامین به صورت آهسته و به میزان دقیقی تزریق می‌شود و بیمار در طول جلسه در وضعیت آگاهی محدود قرار می‌گیرد.

عملکرد دقیق کتامین در درمان افسردگی مقاوم درمان هنوز به طور کامل مشخص نیست، اما فرضیه‌های مختلفی وجود دارد.
ممکن است کتامین تأثیری بر فعالیت مغز در ناحیه‌هایی که مرتبط با افسردگی و اضطراب هستند، داشته باشد.
همچنین، کتامین ممکن است باعث افزایش فعالیت سیستم عصبی مرکزی و تراریختگی نورون‌ها شود که در نهایت منجر به تجدید سازماندهی شبکه‌های عصبی مرتبط با افسردگی شود.
عوارض جانبی ممکن است در طول درمان به وجود آید، از جمله تجربه‌های ناراحت کننده در حین جلسات، اختلالات وضعیت ذهنی موقت، افزایش ضربان قلب و فشار خون، تغییرات بینایی و اختلالات گوارشی می باشد.

کتامین تراپی چیست و چطور ابداع شده است؟

کتامین تراپی یک روش درمانی است که از داروی کتامین استفاده می‌کند تا به بیماران با بیماری‌های روانی و عصبی کمک کند.
کتامین در ابتدا به عنوان یک داروی بیهوشی استفاده می‌شد و در دهه ۱۹۶۰ کشف شد.
اما در سال‌های اخیر، مطالعات نشان داده‌اند که در دوزهای پایین، کتامین می‌تواند اثرات ضدافسردگی و ضداضطراب داشته باشد.
استفاده از کتامین به عنوان یک درمان روانشناسی نسبتاً جدید است. در سال ۲۰۰۰، نخستین مطالعه از اثرات ضدافسردگی کتامین در بیماران مبتلا به افسردگی مقاوم درمان (TRD) منتشر شد.

این مطالعه نشان داد که یک دز کم از کتامین تحت نظر پزشک، می‌تواند به طور سریع و موقت علائم افسردگی را کاهش دهد.از آن زمان به بعد، تعدادی از مطالعات علمی بر روی کتامین تراپی صورت گرفته است و نتایج مثبتی در درمان افسردگی مقاوم درمان و بیماری‌های دیگر از جمله اختلالات اضطرابی و اختلالات فراگیر توجه و هیجانی (ADHD) نشان داده‌اند.
مکانیسم دقیق عملکرد کتامین در درمان این بیماری‌ها هنوز به طور کامل مشخص نیست. اما یکی از فرضیه‌های مطرح شده، این است که کتامین ممکن است با تغییر فعالیت مغزی در ناحیه‌هایی که مرتبط با افسردگی و اضطراب هستند، تأثیر بگذارد.
همچنین، کتامین ممکن است باعث افزایش فعالیت سیستم عصبی مرکزی و تراریختگی نورون‌ها شود که در نهایت منجر به تجدید سازماندهی شبکه‌های عصبی مرتبط با افسردگی و بیماری‌های عصبی می شود.

خطرات درمان با کتامین چیست؟

درمان با کتامین همچنین دارای برخی خطرات و عوارض جانبی است که باید در نظر گرفته شوند.
این خطرات و عوارض جانبی می‌توانند شامل موارد زیر باشند.

۱- تجربه‌های ناراحت‌کننده

 در طول جلسات کتامین تراپی، بعضی افراد ممکن است تجربه‌های ناراحت کننده و غیرعادی را تجربه کنند، این شامل احساسات منفی و افکار پریشان‌کننده است.
این تجربه‌ها معمولاً در طول جلسه و بلافاصله پس از آن ایجاد می‌شوند و با پایان تأثیر کتامین به طور کامل برطرف می‌شوند.

۲- اختلالات وضعیت ذهنی موقت

مصرف کتامین ممکن است به طور موقت تأثیراتی بر وضعیت ذهنی شما داشته باشد.
این شامل تغییرات درک واقعیت، توهم‌ها، افزایش تحریک و بیقراری، تغییرات در خواب و خواب‌آلودگی است.
این تأثیرات معمولاً پس از پایان جلسه و از بین رفتن تأثیر کتامین به طور کامل بهبود می‌یابند.

۳- تغییرات فیزیولوژیک

درمان با کتامین ممکن است به همراه تغییراتی در فشار خون و ضربان قلب منجر شود.
در برخی موارد، ممکن است فشار خون بالا رفته و ضربان قلب افزایش یابد.
این تغییرات معمولاً طی جلسات و در طول تزریق کتامین رخ می‌دهند و پس از پایان جلسه بهبود می‌یابند.

۴- اختلالات گوارشی

ممکن است درمان با کتامین باعث ایجاد اختلالات گوارشی مانند تهوع و استفراغ شود.
این تأثیرات عموماً در طی جلسات رخ می‌دهند و پس از پایان جلسه بهبود می‌یابند.
 قبل از تصمیم‌گیری در مورد این درمان، با پزشک خود در مورد مزایا، معایب و خطرات آن صحبت کنید.